Home

Schrijven 2

De mens,de komediant van de wereld! 2

Deze psychotherapeute heeft zich door de jaren heen van haar financiële zorgen losgepeuterd... zal ik maar zeggen. Voor haar grijpen nu alle raderen soepel en onbelemmerd in elkaar. En met geld voelt iedereen een solide, statige kalmte toch! De bejaarde man...ach,hij heeft hemel en aarde bewogen om na al die jaren van zijn etiket af te komen. Maar alle verzet hoort immers bij zijn diagnose. En alles wat een patiënt zegt en aan zijn huisarts schrijft is er naast gelult. dat zijn nog eens troeven. Anyway,to cut a long story a bit shorter :Hij is al met al'om de tuin geleid. Hij is het verhaal van zijn huisarts en psychotherapeute geworden. Het wederzijds aanvaarden dat je de kluit zit te belazeren ,hoef je ook niet meer op je hoede te zijn toch! De bejaarde man zijn diagnose fungeert dan ook alleen nog maar als alibi. De gezonde patiënt als figurant in het toneel van oplichterij. De slechtst denkbare troost die er is.  En zo bestaan er ziektes etiketten die alleen maar bestaan in de denkwereld van psychotherapeuten en artsen etc. en veel gezonde mensen tot patiënten kunnen maken. Met wegduiken en schijnbewegingen door hun hoofd altijd op zoek naar een gaatje een opening...maar als woorden vluchtwegen worden, is er al essentieel iets mis. Geld zit de psychotherapeuten,psychologen artsen etc. in het bloed,hun geld-bloed. Misschien moeten ze het eens grondig aan pakken en hun bloed laten verversen.

Soms is het grappig om te lezen wat psychologen zoal in columns en op hun sites  over hun patiënten schrijven .Telegraaf: Ik citeer uit een column van een psycholoog : In werkelijkheid verraden mensen hun probleem al bij binnenkomst.In het licht van belangrijke eerste indrukken luister ik altijd nauwgezet hoe mensen reageren op mijn eerste vraag.  Hoe zullen de ogen je opengaan als je geleerd hebt een brug te slaan tussen al die geschreven columns en het beroep psycholoog. Of denk je, dat ze met hun schrijven aan willen tonen dat ze hun patiënten weldegelijk 'serieus'nemen? En wat te denken van al die foto's, van psychologen etc. in de krant en op hun sites, hoe die de snaar van hun ijdelheid in trilling brengt. Het is geen geheim dat de meeste Dossiers 'slordig zijn geformuleerd''speculatief' en 'nauwelijks onderbouwd. 'Veel Psychotherapeuten etc. weten zelf niet,eens hoe'of'waarop'de verklaringen gebaseerd zijn. Pure gissingen en het neer kalken van onterechte crisissen onsamenhangende en verdraaide argumenten. Vooral het  inbrengen van uitstapjes en het voorstellen dat,het een vorm van ‘therapie’is voor de genezing is.

Vertrouw dan ook nooit op de ballpoint van artsen, psychotherapeuten, psychologen,ambtenaren etc. die zo moeiteloos over het papier glijdt. Ze hebben meer gebruis, gefluit of gesis achter in hun eurohoofd dan de patiënt, cliënt...dat is de ziekte die zij te gast hebben euro,s geheten. Huisartsen maken grove winst ten koste van patiënten. De manipuleertrucs met medicijnen (vooral de verouderde medicijnen, de "generieke" medicijnen valt veel geld te verdienen) met verzekeraars, en apothekers zijn legio .En wees nu eerlijk,beste lezers hoe krijgen ze zichzelf in godsnaam in zo,n toestand? Ze hebben allemaal het vak ethiek gehad! En ze hebben allemaal de eed van Hippocrates" afgelegd, waarbij het de bedoeling is om de oeroude artsentraditie voor misbruik te behoeden toch! Een ethicus verlangt naar goedheid. en dat verlangen blijkt dan ook  uit zijn leven toch! Maar je ziet artsen,chirurgen, medisch ethiek onderzoekers,net als vele anderen streven naar macht,status,prestige,geld en invloed. Dat zou niet erg zijn als ze daarmee aannemelijk maakten dat daarin wijsheid of goedheid gelegen zou zijn.  Telegraafzaterdag 13 sept. Martijn Koolhoven: Nederland heeft een harde kern van circa duizend verslaafde doktoren en advocaten die zich op de been houden met pillen, cocaïne en andere verdovende middelen. Speciaal voor deze groep opent de Jellinek Kliniek - het instituut voor verslavingszorg - volgend jaar op Curaçao een vijfsterrenresort waar deze topklanten "in alle luxe, maar discreet en met alle privacy" kunnen afkicken."Artsen hebben soms een hoger risico verslaafd te raken dan andere academici", aldus Jellinek-directeur Christian Krappel. Wanneer cliënten bereid zijn om Christian Krappel de directeur van de Jellinekkliniek een aanzienlijk bedrag per uur te betalen, krijgen zij binnen vierentwintig uur een behandeling naar keuze. Andere verslaafden, mensen in het ziekenfonds of zonder geld, moeten gemiddeld drie tot zes maanden wachten op een opname voor behandeling. Keith Bakker van Smith & Jones vindt dat onethisch.

Repeat: Geld, het ultieme doel van bijna alle menselijke inspanningen. Geld een obscene kneedbaarheid het staat overal voor open:ja het geld is een vreemde macht die alles en iedereen opneemt in een algemeen prostitutie, dat is bekend. Het geld is de zichtbare godheid en de algemene hoer,de koppelaar van mensen en volken. Es verwandelt die treue in untreue die liebe in hass,den hass in liebe....die tugend in laster die laster in tugend.den knecht in den hernn,den herrn in den knecht. Shakespeare . Vooral psychotherapeuten met hun pieuwende fake diagnose bommen en mensen als Christian Krappel zijn op geld beluste narcisten . Het zijn dan ook niet alleen  de door hen gelabelde  'psychotische schizofreniepatiënten' die in hun bewustzijn aan een soort ’dubbele boekhouding doen. Zou er ook team van psychologen geïnteresseerd zijn in de vraag of er verband bestaat tussen materiële welvaart (inkomen) en fake- diagnoses. De geldkraan voor deze psychotherapeute is door de bejaarde man (with a little help) inmiddels, na al die jaren dicht gedraaid,met de achterliggende gedachte dat hij dan patiënt af zou zijn. Hij dacht echt,(met de fakegezondheidsverklaring van zijn psychotherapeute ;nu heb ik alle banden van mijn etiket stukgevijld,in stukken laten springen,waarmee ik aan de huisarts en de psychotherapeute vastzit,en nu ga ik jubelend zonder etiket de vrijheid tegemoet. Niet dus!  De bejaarde man beseft inmiddels het WAAROM. Hij is een toneelspeler in een spel naar de ander zijn scenario en regie. Zijn etiket van nu en de vrijheid van vroeger voor de rest van zijn leven als ongelukkige echtgenoten in strijd met elkaar gewikkeld. Jezelf blootgeven aan iemand is de inleiding tot verraad en van verraad wordt een mens ziek nietwaar? Een etiket kan dan ook leiden tot een gebrek aan zelfvertrouwen, isolement, stress eenzaamheid en allerlei andere nare gevolgen. Is het dan ook niet ironisch, hoe de helpende hand, tegelijkertijd de mens ziek maakt. Heel ironisch. De mode om de chirurg, arts ,psycholoog, psychotherapeut etc. verantwoordelijk te stellen is irrationeel. omdat je louter volmaaktheid nergens in de natuur ziet.  De verdediging van wanprestaties een pleidooi om psychotherapeuten en artsen etc. te laten gaan. En hoe ze hun zogenaamde onschuld kunnen inlijven is van buitengewoon raffinement. Iemand met zo'n instelling ergens verantwoordelijk voor houden wordt dan ook een heikele aangelegenheid. Hun favoriete slagzin : Ik heb geen flauw idee over wie dit gaat, wie je hierbij voor ogen heb, maar ik kan me niet voorstellen dat het over mij zou kunnen gaan. Ik herken hier volstrekt helemaal niets in. De macht van de medische 'ethiek' die de grens bepaalt, rekt en trekt om de status quo te handhaven.

The old professor said:Doctors lot of fakers.Told me years ago to cut out southern comfort,sigare or I,d soon be dead-an here Iam. They're all con men. Doctor's! They,ll do anything-anything to keep you coming to them. They’ll sell their souls! What’s worse, they’ll sell yours.and you never know it till one day you find yourself in hell! Doctor's! I wouldn’t believe a thing they said, if they swore on a stack of Bibles!  So I hope that you will be in a fine position along with you health. As I am here! Voltaire: "Doctoren gieten geneesmiddelen waar zij weinig van afweten, om ziekten te genezen waar zij nog minder van afweten, in mensen waar zij helemaal niets van afweten." Arts: Op nascholingscursussen, in de wandelgangen en in de koffiepauzes hoor je de echte verhalen, de denigrerende opmerkingen over die domme patiënten, die je van alles wijs kunt maken, de leugens om de zogenaamde bestwil, de verzuchting dat ze het zelf allemaal niet weten, maar dat niemand dat mag weten.

De ziekenhuis-arts D… is doodmoe van het uitleggen aan zijn vrouwlief dat enig stilzwijgen niet altijd zwanger is van onuitgesproken gedachten, of van sceptische gedachten. hij luisterde altijd naar wat ze vertelde, maar de laatste tijd zag hij haar -als in een half nachtdagdromerige flou- zitten aan een tafeltje in een hotelkamer, enigszins gebogen over een velletje papier, en met rechts van haar het deurtje van een kleine frigo halfopen, en was hij zo even van haar stemgeluid en wat ze verder vertelde afgesneden, sais pas. Hij krijgt steeds meer het gevoel dat hij geen kant meer op kan, en voelt zich afglijden en kan het niet meer stoppen.En als de bobijn af is dan kun je niet meer verder je voelt je used up. Hij is een van de ziekenhuis-artsen die een tijd lang excessief heeft gedronken, bij momenten, wat hij zoveel mogelijk verborgen wilde houden, maar niet verborgen kon houden. omdat er in zijn huwelijk geen ruimte was voor angstigheid,het anders-zijn. (het is allicht nog het best, dat er enige angst (ook al vreet die de ziel uit) in het spel is. )",manlief ging zich daardoor plooien - terwijl hij zich helemaal nergens naar had moeten plooien,- ontplooien veeleer ! Maar vrouwlief is een psychiater, en kan hem anxiolytica ''voorschrijven'' en antipressiva en... (medicijnen leiden immers tot een grotere meegaandheid ).Psychiaters zijn er privé ook systematisch op uit het zelfbeeld van(in dit geval) manlief en de kids te veranderen, maar doen zich naar de buitenwereld voor als een goedbedoelend Psychiater/moeder/echtgenote. Kort samengevat: Psychiaters etc. tasten ook in hun privé-leven onderin voor de juiste pil. die hebben ze altijd vlak bij de hand. De kids krijgen het etiket adhd door een collega psychiater opgeplakt. daarmee plaatste ook deze psychiater de problemen rondom haarzelf in perspectief en verlichtte daarmee haar schuldgevoel door zichzelf duidelijk te maken dat de problemen van de kids zeer gewoon 'waren onder het etiket adhd. Het intrieste is, het etiket adhd wordt voortaan altijd met deze kids mee gedacht. -ze zijn daarmee voor de rest van hun leven ingepast in gekaderd, zodat mams de psychiater met zichzelf uit de voeten kan, zodat ze niet verder op haar eigen problemen in hoeft te gaan zal ik maar zeggen. Het is immers prettig en geruststellend om mensen veilig en netjes gegroepeerd en in vakjes verdeeld te hebben toch! privé hebben Psychiaters etc. dan ook  een eigen persoonlijke verzameling. She knows human nature why does she really study people?  Look more closely!  Anyway,to cut a long story a bit shorter. Achterdocht is een ''psychiatrische aandoening,je denkt ten onrechte dat je benadeeld wordt toch! Maar achterdocht heeft deze arts zijn leven gered! Inmiddels woont hij ergens anders, en heeft hij er weer de zin in, in zijn eigen ding dan. eigenlijk is het toch ver gekomen, om dit alles te moeten doorstaan om voldoende gerustgelaten te zijn, zodat hij zijn ding kan doen.

(...) Door de valse diagnoses, stigmatiserende labels, wetten voor gedwongen opnamen en wrede depersonaliserende “behandelingen” van de psychiatrie, worden duizenden mensen geschaad en worden duizenden hun bij geboorte gekregen mensenrechten ontzegd. Op dit moment krijgen zo’n 17 miljoen kinderen wereldwijd bewustzijnsveranderende psychiatrische drugs voorgeschreven, waaronder antidepressiva. om hun eigen  agenda te financieren. Een agenda met een winstoogmerk. Dr. Thomas Szasz, emeritus professor in de psychiatrie, stelt: “Er is geen bloedtest of andere biologische test om de aanwezigheid of afwezigheid van een geestelijke ziekte vast te stellen, zoals die wel bestaan voor de meeste lichamelijke ziekten.” Dr. Hagen verklaart: ”Ongelukkig zijn is een probleem, geen ziekte. Lage eigendunk is ook geen ziekte. Ze maskeren de werkelijke oorzaak van problemen en verzwakken het individu, waardoor hem of haar de mogelijkheid en de hoop wordt ontnomen om werkelijk te herstellen.

Huisarts en huisartsenpost wisselen informatie uit. De informatie is strikt vertrouwelijk. De huisartsen hebben hun medisch beroepsgeheim en de doktersassistentes op de huisartsenpost hebben eveneens een geheimhoudingsplicht. Buitenstaanders hebben geen toegang tot het computernetwerk waarlangs de gegevens worden uitgewisseld.Troonrede 16 september 2008: Invoering van het elektronisch patiëntendossier vermindert het aantal medische fouten. Jan en alleman gelooft het:maar wat gelooft Jan en alleman nu eigenlijk niet?  Vertrouwelijk? Absoluut. Neem me niet kwalijk,maar daar lach ik om! Medisch beroepsgeheim ? Geheimhoudingsplicht? Een boekwerk reizen met mij zou de lezer op het juiste spoor zetten. Maar er geen weet van hebben maakt het leven lichter. Maar toch,het is opwindend om via insiders zo,n intieme blik te kunnen werpen op het medisch gebeuren en getuige te zijn van...Over de betrouwbaarheid van elektronische medische dossiers hoeven we het niet meer te hebben toch”die is al doorgeprikt. Ziekenhuizen maken zich nog steeds niet druk over medische dossiers noch over hackers. Internationaal liggen de gegevens gewoon op straat!
Patiënten kunnen hier zonodig bezwaar tegen maken?

Seks schroomt niet onuitgenodigd binnen te dringen in het brein van artsen en zich te mengen in het onderzoek met patiënten. Ziekenhuis- artsen,chirurgen, Gynaecologen etc. in de mid life crisis springen voor je ’t weet in het mandje van een jonge kip. Bij vrouwlief is het haantje uitgekraaid. En jonge assistentes, verpleegsters, kunnen ermee uit de voeten in hun onschuld zijn ze behendiger dan de hevigst loopse teven. Vurige liefdesverklaringen van een verpleegster op de muur onderin de kelder van een-Ziekenhuis. Ik hou van M…dat is dan de chirurg waar de jonge verpleegster op zit te geilen. De getrouwde chirurg belt vanuit zijn kapitale landelijk gelegen big house met zijn collega: hé, man heb je dat gelezen..? Ik ben nog steeds in trek'! Binnenkort [...] duizelt ze aan mij, en draaien haar ogen weg onder haar oogkassen, en roept ze het uit, dan weet ze zich spastisch met haar armen en voeten geen raad meer.oh,man hoe onvoorwaardelijk ze me doet zijn, dat is heel fris en geeft gloed.haar aanstekingskracht. een virus of een besmetting… she just walked in, zonder te kloppen, zonder avertissement -and I like it like that... And I have a very big estate car, and it has a lot of room for two... Collega: Well,well,let’s not argue.you’ve got brains in that head of yours, though you do your best to deny them.  We vinden in ons geheugen van alles wat:het is een soort apothekerswinkel of chemisch laboratorium waarin het toeval onze hand nu eens naar een kalmerend middel,dan weer naar een gevaarlijk vergif leidt.

Waarom eigenlijk Engels? De discipline van een vreemde taal brengt voor mij de waarheid duidelijker aan het licht. Engels is een taal die ik koester,vooral omdat bepaalde engelse woorden zoveel gevoel bevatten. Als ik dat naar het Nederlands probeer te vertalen dan moet ik vaak meerdere woorden gebruiken om hetzelfde gevoel weer te kunnen geven en dan gaat de essentie vaak verloren.

Bliss was it in that down to be alive. But to be young was very heaven! Hegel. The secret hospital world between the legs shaking the ass,and free the mind. Her tumultuous feelings and her teenage-like impatience make the hospital-doctor R... feel very young again It gives him new energies. I hope to get to talk to you today. to hear your voice. You are still a secret in my life, and a secret you shall stay until it is time to be free.-' Mijn gedachten,'zei de wandelaar tot zijn schaduw, 'moeten mij laten zien,waar ik sta:maar zij mogen mij niet verraden,waarheen ik ga.Ik houd van de onzekerheid met betrekking tot de toekomst,en wil niet aan het ongeduld,aan het bij voorbaat proeven van beloofde dingen te gronde gaan.' Nietzsche dat iemand met iemand wipt, dat is ook een gemakkelijk en enigszins misleidend antwoord.  who, iemand ? zo duidelijk is dat niet.  daarom kan het ook eerder hachelijk zijn, lichamen aan lichamen. je kunt alleen maar alleen klaarkomen. ik bedoel : niemand kan dat in mijn plaats. "plaatsvervangend klaarkomen", dat lijkt wat gek.  het is -zou Heidegger kunnen schrijven- telkens jemeinig.  -maar wie of waar ben je, als je klaarkomt, dat is dan weer niet zo duidelijk.
ergens is het altijd de ander (in je) die komt of niet.  niet voor niets spreekt men van "la petite mort" hé.

“Ik stel me dus de gang van zaken in de cel ongeveer zo voor, zoals ik me de menselijke psyche denk; ik stel me namelijk voor, dat, in de cel zelf, zin en onzin elkaar bestrijden, elkaar proberen op te heffen.  In deze redenering past de stelling waarvan wij hier zijn uitgegaan, namelijk dat elke soort ziekte een zin moet hebben; ze hangt samen met de gedachte, dat het onzinnige van een ziekte toch zin heeft,dat zin en onzin in de ziekte op hun manier met elkaar vechten.  Ik ga er dus niet van uit dat wat er in de cel gebeurt, mooi, goed en waar is, maar dat zin en onzin er tegen elkaar strijden.
”(Victor von Weizsacker “Der kranke Mensch”)  De waarheid is een soort fictie die ons spreken en handelen begeleidt, maar tegelijk leeg is.er is geen Zin en geen Onzin. Werk lijkt de spil te zijn waar het in de moderne samenleving allemaal om draait: je hebt werk of je bent werkloos, en daarvan is je persoonlijk geluk afhankelijk. Werken aan zin zoekt vooral antwoord op de vraag: 'Wat heeft het werk met mijn leven te maken?' Werk, in welke vorm ook, is geen 'zin op zich'. Zin krijgt werk pas in het kader van samenhangen, in het bijzonder met je eigen leven. Mijn schilderen heeft "zin op zich", en waarom zouden dit soort inspanningen geen model kunnen vormen voor elk "werk" ?

Springerig als mijn gedachten zijn groei ik weer kantig mijn schrijven in...: Onzin wint altijd,want het heeft twee letters meer...het non-creatieve wint ook,drie letters meer bovendien...men kent alleen het voorgekauwde een pluim toe..maar toen het voorgekauwde nog gekauwd moest worden wist men ook niet hoe het er voorgekauwd uit kwam te zien,kauwen is voor creatieve,herkauwen voor non-creatieven,zin geven aan de leegte is voor creatieven,onzin toevoegen aan de volte is voor non-creatieven.te houden van het tekort van het leven en van de wereld, op een bevestigende manier : er een zin voor scheppen.  een zin die eigenlijk een zin is voor wat onzinnig is, voor wat niet als zinvol verschijnt, een zin voor niets, een uitzinnige zin.  Derrida brengt dat in verband met de as.  as is wat rest als iets zijn betekenis heeft verloren.  schrijven en kunst worden allicht niet toevallig met rouw in verband gebracht.  Anselm Kiefer schreef : schilderen=verassen.  schilderen is niet bouwen aan een kathedraal tot in de hemel, en als religieuze kunst groots is dan is dat niet omdat  ze religieus is, maar omdat ze kunst is.  dan is ze groots ondanks het feit dat ze religieus is.kunst en religie, schrijven en religiositeit verdragen elkaar niet.  tenzij je een andere betekenis aan religie geeft.  in zekere zin is Kiefer, is Nietzsche religieus -maar het is een religie van de stof, niet van een ideaal.

zin en onzin hebben voor mij nauwelijks (nog) iets dramatisch, alhoewel ik nu niet goed kan verduidelijken wat ik daarmee precies  bedoel. de zin of onzin van het leven, dat zegt me eigenlijk niet zoveel.  misschien is dat een effect van de tijd die ook ik in Nietzsche en Schopenhauer heb gestoken, destijds.

‘Denk je dat een dominee alles gelooft wat hij zegt?’ Ze hebben zichzelf in een morele zekerheid in slaap gewiegd en vinden zichzelf beter dan andere mensen en rechtvaardiger. Het zijn juist deze farizeeërs die,vervuld van eigenliefde in de waan verkeren dat zij de eeuwige zaligheid door hun handelingen deelachtig kunnen worden. Dominees die over god spreken alsof zij er het monopolie van hebben en die geen andere opvattingen dan de hunne kunnen verdragen.(...) Ze zijn dronken van hemelse dingen om hun aardse perversiteiten te verdoezelen.Ans ,een vrouw op leeftijd, dacht dat ze haar zorgen aan de Gereformeerde Dorps-Predikant O, kon toevertrouwen. In een lange mail had ze haar onenigheid met haar familie bij hem neergelegd. Maar de gereformeerde predikant liet helemaal niets van zich horen, zelfs niet een telefoontje. (het telefoonnummer had ze keurig  in de mail genoteerd) Ans: Het wachten is me pijnlijk lang geweest. U te contacteren was voor mij een grote stap; ik was dan ook ten einde raad en erg emotioneel.Mijn verwachting was hoog gespannen .Het lijkt er echter op dat ik ook bij u geen medevoelend en trouw mensenhart heb gevonden. Het stilzwijgen waarin u zich hult raakt me erg, het lijkt alsof de malaise van de situatie u onverschillig laat. U die nochtans het licht predikt, laat mij in duisternis achter. Gereformeerd Predikant: Uw mail doet mij ernstig schrikken en uw woorden des te meer. Zonder enige grond zegt u onheuse en nogal beledigende dingen richting mij. Het ware u verstandig geweest de inkt te laten drogen eer tot verzending  van uw post over te gaan. Verder lijkt het mij verstandig de aan mij gerichte mail van maandag wat inhoud en strekking althans aangaat geheel en al terug te nemen. Ans : In weerwil van mijn verzoek hebt u de kwestie alsnog bij mijn familie ter sprake gebracht . U voelde zich blijkbaar gepord om dat te doen na eerst niets gedaan te hebben .En beschouwt u rol alsnog na eer en geweten te hebben uitgespeeld. Mijn mail deed u ernstig schrikken en mijn woorden des te meer.  Ik zou zonder enige grond onheuse en nogal beledigende dingen hebben gezegd, richting u. Het was volgens u verstandiger geweest mijnerzijds om de inkt te laten drogen voor ik tot verzending van mijn post was overgegaan. Blijkbaar is het u geheel ontgaan waarom ik u benaderd heb, en u mijn pijnen en tranen op papier heb toevertrouwd. Gezien uw reactie op mijn uiting van gekwetste teleurstelling gaat u nogmaals voorbij aan deze persoonlijke inzet en urgentie. 

Ans : In mijn ogen was u de laatste strohalm in een situatie die mij erg benarde en benauwde, en waarmee ik nergens terecht kon.  Ik schonk u mijn vertrouwen en mijn kwetsbaarheid. Ondanks de erg delicate en geladen situatie, kwam het blijkbaar niet in u op om wat spanningen bij mij weg te nemen, naar ik u schreef in het betreffend schrijven. U had mij toch op zijn minst via mail of telefoon in de tussenliggende dagen op de hoogte kunnen houden.  Had u dan de smeekbede in mijn tranen niet gehoord misschien ? Ans :Ik snakte naar enig houvast ! Hoe hadden deze woorden niet een klein licht-puntje kunnen zijn voor mij in de tussenliggende duistere dagen ? Een enkel woord of teken van u had mijn stress wat draaglijker kunnen maken -maar nee, u liet helemaal niets van u horen zonder dit stilzwijgen toe te lichten.  En ja, dat heeft me erg teleurgesteld. Hoe ironisch toch : daar waar ik een uiting gaf aan mijn emoties, daar verlangt u nu van mij een excuus. Ik zie geen enkele reden waarom het verstandig zou zijn,dat ik de door mij aan u gerichte mail en de aangetekende brief terug zou nemen. Een klein teken had zoveel verlichting kunnen betekenen, en het heeft me diep geraakt dat u mijn kwetsbaarheid niet ernstig kon nemen, door u te hullen in stilte. Uw reactie in overweging nemend, als ook uw wel heel discrete werkwijze, doen mij besluiten dat u niet meer de juiste persoon bent om te bemiddelen. En ja, ook gereformeerde dominee,s worden als een jojo heen en weer geschoten tussen pik en brein. (That,s an other chapter!) In overleg met de rijke nabestaanden praten dominee,s op begrafenissen alles recht wat krom is. En zoveel als op de dag van de begrafenis hebben ze anders nooit van de overledene gehouden toch!. )Als de overledene vanuit de doodskist het verdriet van de achtergebleven familie mee kon beleven...?

De streng gelovige Mevrouw Jansen rouwt nog steeds heel intens om haar man, hij is al weer heel wat jaartjes dood,maar de waarheid is dat haar huwelijk al lang daarvoor was overleden. Ook in deze ''heilige'' branche worden mensen, voor geld van voor/achter/boven/beneden/diep''door al die''heilige'' kabouters (vooral door die gereformeerden) die zich dominee noemen op een farizeïsche manier ''genaaid''. O,wat een heerlijk gevoel is het Geld,het is een ware balsem voor het hart. They don't fill with their human part,swallowed by the so called material world. En krampachtig de schone schijn op houden voor God of Geld of voor de buren of voor de....(Keeping up appearances) heeft geen zin toch! 

Filosofie Magazine: Ger Groot publicist en docent Erasmus Universiteit Rotterdam: Een rokertje in de eetzaal doet over alle borden een grauwsluier neerdalen die het smaakplezier grondig bederft.
De dingen die niet-rokers zichzelf wijsmaken. Wat is het probleem ,verloopt de roker zijn leven niet volgens de stelregels van Ger Groot etc....? Rokers geven massaal hun verslaving op!  Is rokend verslavend ? wat is dat, een verslaving ? de vlotte antwoorden hierop zijn onbevredigend.  dat je een fantasmatisch wezen bent, een wezen van fantasma's, houdt onder ander in : dat er geen drugvrije zones zijn.  we bewonen de fantasie die ons bewoont.  het fantasmatische is een structuur van verslaving, maar aangezien er geen drugvrije zones zijn, staat er niets tegenover de addictie (addictie wil letterlijk zeggen : niet meer spreken; maar mensen kunnen onmogelijk ophouden te spreken -of ze moeten dood vallen !), en kunnen we de addictie eigenlijk niet denken, als denken betekent : iets begrijpen vanuit een tegendeel.  it's not simple. Filosofie Magazine: Henk Woldering hoogleraar politieke filosofie aan de vrije universiteit Amsterdam: Vanavond steek ik op mijn studeerkamer thuis weer een pijp op.Dat doe ik al veertig jaar.Heerlijk!  H-eerlijk geschreven!

Het was Bismark die diplomaten het roken aanraadde. Hij beweerde dat de roker in het voordeel is omdat hij niet meteen hoeft te antwoorden maar onder het voorwendsel een trekje van zijn sigaar te nemen kan nadenken.Het hart wordt als avonturier geboren maar als het zich te veel moet aan passen eindigt het als brave burger. Of zoals Voltaire schrijft: De hartstochten zijn de winden die de zeilen van het schip doen bollen,'zij doen het soms vergaan maar zonder hen zou het niet kunnen varen. Aanpassen dan gaat het je meer voor de wind. Maar wat is de prijs die je moet betalen? Het verlies van jezelf. En uiteindelijk buigen de mensen het hoofd nog verder en worden een eerzaam lid van...Wie niet mee hobbelt in de kudde dans wordt buiten spel gemanoeuvreerd. De meeste mensen zijn geborenzelfverraders en sommige zweven ergens tussen zelftrouw en zelfverraad in. Wat is nog de"toegevoegde waarde"van cabaretiers,columnisten,journalisten? wat hebben ze eigenlijk te zeggen ? De meeste zijn kritiekloze mannetje geworden die zonder inspiratie meedraaien in het circus van de media. uitzonderingen daargelaten: waaronder Columnist prof. B. Smalhout?

Mijn gedachten maken een sprongetje naar de story van Henk van de Meyden . Critici hadden geen goed woord voor hem over. Totdat hij onder een andere naam een musical schreef. Dezelfde kranten prezen hem de hemel in ,sterker nog alleen een jonge geest zou zoiets kunnen schrijven??? De smaak van de Nederlander: Paul de Leeuw de smaak van 1.8 miljoen kijkers?  Irene Moors, Carlo Boshard, Wendy van Dijk,Patty Brard,Linda de mol,Wendy van dijk, frans bouwers, Gerard Joling,Patricia Paay,Gordon,Bo,Albert van de Linde etc. T.V is grotendeels pure nep goedkope zwendel en misselijk makende oplichterij. 'Verdraag het maar nadenkende kijker! Er wordt nog veel meer afgerotzooid voor de kijkcijfers. Life is so fake but that’s no reason for not trying to enjoy it right... So decide to be free,never depend on anyone and never give up the right to shape your life on your own terms. Try not to get lost in the group or think that your own personal success and happiness depends on the success of the collective.  To be nobody but yourself in a world which is doing its best day and night to make you like everybody else. Means to fight the hardest battle which any human being can fight and never stop fighting. 

You know the philosophy about the lonely man and his reaction against the society. He doesn't understand that some society that killed this man not for what he had done but for his personality and independence.  Plato : If you get out of their illusions the people they, ll kill you. Niemand kent zichzelf,dus je moet niemand zijn. Niemand is eigenlijk de naam van Ulysses, geloof ik, in de Odyssee. niet meer iemand zijn, of niemand worden, het kan lukken, maar het liefste nog in (n)iemands armen, zou ik er voorzichtigheidshalve aan toevoegen. (in een donkere kamer met iemand te zijn. alleen woorden (stemmen als een soort materiële vibraties) en misschien een tast, of veeleer net-niet aanrakingen, en het soort elektriciteit dat ontstaat). Celan schreef een gedicht getiteld Niemandsroos.  personne, in het Frans, is zowel iemand als niemand. "il n'y avait personne" en ook : hoe je niemand in het bijzonder wordt in een menigte, bijvoorbeeld ?  tout comme les autres ? 
 

Ziekte schaadt niet,maar verheft. Bekijk de grote mannen van het succes eens de baanbrekers van de cultuur.een Caiesar,een Homerus een Paulus,een rafael,Goethe,Nietzsche,Luther loyola,Beethoven,Bismarck. Ze waren ziek,allen zonder uitzondering ziek. 'De ziekte maakt de gezondheid zoet en dierbaar,de honger de zatheid,de moeheid de rust;het ene woord(ziekte'verwijst naar het andere('gezondheid). aan de dood : zoals men zegt, aan de paradigma’s (met of zonder bril) aan de drugs of aan de koffie of aan de wijn. je bent aan de dood : je leeft ervan, je bent erop ingesteld, je bent op de dood ingestel!d, de dood is levensnoodzakelijk enzovoort...Nietzsche wist dat leven betekent: leven in de belofte, getuige het eerste aforisme in het 4de hoofdstuk van De Vrolijke Wetenschap.  En het is zeker niet zeker dat mensen die bijv. een doodswens koesteren, omdat het leven hen erg heeft teleurgesteld of verwond, buiten de belofte staan, buiten elke belofte staan...

De latere Wittgenstein : die ging het tenslotte steeds weer om de majesteit van de dood, de majesteit van wat uiteindelijk alle majesteit vernietigt. de dood is niet achtenswaardig; de dood zet al het achtenswaardige op het spel. en toch moeten we ermee leven. we zijn er aan. die absolute nulliteit -dit niks- daar gaat het om : want de wereld waarin we leven en waarin alles in het teken van werken staat (tot in de consumptie toe : de consumptie van het eigen bestaan of de eigen persoonlijkheid !), zal daaraan kapot gaan.  er dreigt niet alleen een gigantische ecologische milieucrisis, maar ook op psychisch vlak dreigt een gigantische ecologische krisis... daarvan zijn we elke dag weer getuige : de levenskunst gaat verloren -en dat is een kunst van NIKS, een verhouding tot de dood die we in de aderen hebben en die uiteindelijk geen hoofdletter behoeft. (de dood laat geen grote woorden ongemoeid : ze ontdoet ze van hun hoofdletter. Ik heb het niets in geruild voor het Niks. Ik ben aan het NIKS. Ik wil leven in een wereld waarin niet alleen de zon voor NIKS opgaat. Ik verspil mij,mijn moeite,ik strooi gratis voor NIKS woordkiempjes de wereld in...(als zaad verloren op de rotsen.) NIKS dat is mijn waarde. Verder eis ik ook niet van mezelf iets te zijn, noch iets te worden. Al mijn talenten, "komen bijeen in het talent van NIKS". Het is dit NIKS dat ik "uit de verf doe komen", en dat door "het doek en de verf" -maar ook door het papier en door het woord- wordt "opgevreten". Het NIKS is mijn ding. Verslaafd aan NIKS"Sjalien Sjulé"publiceerd onder de titel : Zijn en Niets/L'

Natuurlijk is het Niks ook voor mij een soort beeld.  Het is vooreerst een woord, en dat roept als vanzelf andere woorden op.  Het Niks staat niet op zichzelf, en begint daarom als vanzelf te niksen.  Je moet goed begrijpen waarom ik het heb over het Niks en niet het Niets.  Je mag het Niks niet met het Niets en met het existentialisme verbinden.  Niks is geringer dan Niets.   Tegelijk betekent het niet "helemaal niks": ik zeg niet dat ik helemaal niets ben, zonder mening enzovoort.  Maar anderzijds zou ik nooit schrijven dat ik ben, dat ik een mening heb in de sterke zin van het woord. 
Mijn woorden zijn mijn woorden niet en mijn meningen zijn mijn meningen zijn, zomin als mijn percepties mijn percepties zijn. 
Die zijn altijd al de uitkomst van ingewikkelde processen die maken dat je eigen woorden en eigen waarnemingen ook altijd getekend zijn door anderen of door het andere.  Idem dito voor verlangens:  we hebben geen verlangen, we zijn verlangen, en dat verlangen of die verlangens verwijzen altijd al naar anderen of het andere, waardoor de vraag rijst hoe eigen je verlangen wel is.  Te zeggen dat je een lichaam hebt, of dat je meningen hebt, klinkt mij veel te robuust in de oren: de blootgestelde kwetsbaarheid van het niks gaat dan verloren. Nog dit over: Alles. Dat lijkt een heel zelfgenoegzaam woord, maar omdat het andere woorden oproept gaat het niks worden. Het Al en het Alles zijn leger dan we aannemen.

En ja,hoe het schrijven steeds weer iets ejaculatiefs heeft. ik denk nu ook aan dat wonderlijke boek van Philip Roth, The human stain het menselijk vlekje het verwees ook naar het vlekje van zaad dat een Amerikaanse president had nagelaten op de jurk van een secretaresse. Mocht je ooit een vlekje- jenever achter over slaan ,denk dan eens heel even aan al die menselijke vlekjes! En wat sommige vlekje niet allemaal te weeg kunnen brengen......? Mensen lezen mij. en dat ben ik en dat ben ik niet. en ik ben steeds, en niet. Ik behoor mijzelf niet toe, tot in de dood misschien, maar dan is het wel over en uit hé. En je moet maar bedenken dat als het onzin is wat ik allemaal schrijf je er alleen maar smakelijk om moet kunnen lachen en je er alleen maar boos en verontwaardigd om kunt worden als het dat niet is.