Home
Schrijven 2

Mind&Health Bram Bakker en Peter Kuijper

De mens moet weer goed functioneren. Kuijper. Ik gun een ieder zo graag een goede levenskwaliteit. Bakker en Kuijper sluiten niemand uit. Hoe is zijn geestelijke gesteldheid? Hoe is zijn karakter?- Dat kunnen ze bij Mind&Health allemaal voor nog geen vierduizend EURO doorlichten. Dit geeft te denken, nietwaar! Geld is de krachtigste van alle drijfveren, het ultieme middel en glijmiddel. Geld is de bron van alle hersenspinsels, en van de grootste lofredes van de opinie. Tot op welke hoogte is zelfs de ziel een teken van de monetaire betekenaar? Zeker is dat de psychische kwaliteit een cent mag kosten (uit de beurs van het ego, dat door de beloofde psychische kwaliteit is gecharmeerd) en opbrengen (in het laatje van de psychische gezondheidswerker).

Het verschil in karakter is aangeboren en onvoorwoestbaar, zoals Arthur Schopenhauer al aan gaf. En je kan het hart van iemand in zijn lichaam niet omdraaien om zijn diepste innerlijke kern te herscheppen. Je blijft altijd wie je bent. En rechtvaardig of oneerlijk -of wat dan ook in het psychologische register- zijn we al vanaf de geboorte. Aanleg wint het immers steeds van de opvoeding, die steeds vertrekt vanuit het voorgegevene, het graniet van de constitutie, zoals Friedrich Nietzsche zou zeggen. Het DNA dat overal doorheen bijt en alles weer beinvloedt, is inderdaad een fysiochemische streng, maar juist daarom een psychofysische determinant, de chemische basis van alle moraal en gemoraliseer, en van alle levenskunst, of psychische restyling.  Kinderen verrijzen uit de afgrondelijke diepten van de scheikunde van de psyche.  Het is daarom een misverstand dat mensen veranderen doordat psychologen en zielknijpers naar ze kijken, over ze praten en ze analyseren.  Toegegeven, wanneer zogenaamde therapie een effect lijkt te hebben, zal men in eerste instantie verwijzen naar de therapie of therapeut als oorzaak (of trigger); tegelijk is deze verwijzing een talige conventie en een vooroordeel van het denken.  Maar is de psyche zelf, de ziel zelf niet vooreerst een perspectief ? Een morele onderstelling ? Een gezichtspunt dat een instantie als de psyche in de feiten herkent, maar vergeet dat het die instantie zelf als grond projecteert in diezelfde feiten ? Kom kom, laat ons eerlijk wezen heren professoren !

Psychiater Bram Bakker: Waarom moet de samenleving opdraaien voor iemand die voor de tv zakken met chips zit weg te knagen en bier zuipt? - Je krijgt geen gezondheidsklachten van het eten van chips etc., maar van de reden waarom je chips eet toch wel, niet! De vraag is toch waarom je de ganse tijd voor de buis zit om uit het vuistje chips te eten bij een kratje koele biertjes! Vanwaar die boulemische ledigheid? Vanwaar die zuchtige passiviteit? Klachten hebben dus niet zozeer een oorzaak, maar een betekenis, ze verwijzen ergens naar. Maar bij Mind&Health vallen de chipseters en bierdrinkers (kortom, mensen met een laag inkomen, die enkel nog mogen bestaan als gepassiveerde consumenten) buiten de boot.  Het prestigieuze programma en de verfijnde therapie zijn niet echt bedoeld voor hen.  Ze appeleren bij voorkeur aan de bemiddelde medemens, aan het gefortuneerde ego met een hoge narcistische aaibaarheidsfactor. Bram Bakker zet de bierdrinker en chipseter dan ook liever weg als misbruikers van de gezondheidzorg. Kuijper. Ik gun een ieder zo graag een goede levenskwaliteit ?- Geeft alweer te denken nietwaar! Zoals vroeger lange nagels een teken waren van adel (want wie de nagels liet groeien, gaf daarmee aan boven handenarbeid te staan…), zo lijkt vandaag het verlangen naar psychische groei, herbronning of make-over een teken van superieure ledigheid!

Ook artsen en psychiaters en psychotherapeuten etc. mankeren van alles, nierstenen, kanker, zweren, depressies, obstipatie, migraine, geslachtziekten, maagzweren, kortom de hele kaleidoscoop van alles wat er maar gemankeerd kan worden.  Ook artsen en psychiaters en psychotherapeuten etc. staan in het menselijk tekort, zou je kunnen zeggen.  Ze delen in de radicale eindigheid die ons allen eigen is, die ons vreemd is.  Jazeker, ook artsen drinken alcohol, roken, en eten te veel etc.  Schopenhauer, Nietzsche en Freud schreven dat het veeleer onbewuste driften zijn, die bepalen hoe de mens leeft en sterft. Mensen kunnen nog zo hun eetpatroon doorgronden, maar ze ondergaan ook de frustratie dat ze zichzelf niet volledig kunnen doorgronden.  Onlangs hoorde ik een gerenommeerd psycholoog zeggen dat « wij toch allemaal een duistere kant hebben », en ik vroeg me af wat die duistere kant van hem bij zijn cliënten aanrichten kan. Om de ander te begrijpen moet je toch eerst jezelf begrijpen, en een psycholoog die zijn eigen ziel niet kent kan weliswaar een aantal zaken verhelderen, maar blijft uiteindelijk toch altijd steken in zijn eigen beperkingen. Ook de therapeut en arts worden bewoond door een stomheid die niet tot spreken te brengen is en die niet te beleren valt. Deze stomheid stelt hun praktijk en intentie radicaal in vraag.
De samenleving is een groot paleis van verdorvenheid, een kristalpaleis van duistere kantjes. Het is de markt waarin alle Waarheid voor je verhuld is, maar waarin verder alles te koop is, zelfs je persoonlijkheid... Kortom, een samenleving die er al eeuwen lang op los liegt, en bedriegt! Zonder de leugen zou de hele mensheid ondenkbaar zijn. Het liegen is een grondpilaar waarop alles steunt. Help de leugen uit de wereld, en er blijft niets over.  Een samenleving vol psychologen , artsen, chirurgen, medisch ethiek- onderzoekers etc. die allen naar macht, status, prestige, geld en invloed streven. Cynisch in hart en nieren verkneukelen ze zich om de domheid van hun patienten. Zo houden ze hun eigen superioriteitsgevoel in stand. Hooghartig en zelfgenoegzaam kijken ze op al die slappelingen neer, die minkukels, die zich vastrijden in overdrachtsloyaliteit.

Op na- en bijscholingscursussen, in de wandelgangen en in de koffiepauzes hoor je de echte verhalen, de denigrerende opmerkingen over die domme patiënten, die je van alles wijs kunt maken, de leugens zogezegd om bestwil, de nobele verzuchting dat ze het zelf niet weten. Ze profiteren volop van de gegevenheid dat mensen zich op de meest schaamteloze wijze willen laten voorliegen, zogezegd om bestwil. En dan is het mooi meegenomen dat je arts bent, of professor, of neurowetenschapper, of...: in de rat-race om de macht en het voorrecht heb je een streepje voor, het streepje van het weten en van het denken -een gedachtenstreepje dus!

Naarmate je dieper graaft, blijkt dat niet alleen in de geesteszieke, maar bepaald ook in de gezonde mens de psychische grondlaag eenvoudig een uitstalling is van wat wij gemeenheid noemen, of het kwaad. Alle goedheid en voornaamheid, en elke zin voor rechtvaardigheid en mededogen, zijn niets anders dan bewerkingen van het vreselijke waarvoor men zich het hevigst schaamt. Zelfs van de motieven die het superieure verstand leiden valt niet veel beters te zeggen dan wat men ervan beweert. Alle nobelheid en distinctie zijn… praatjes.  Dat het met het menselijke zieleleven zo gesteld is, is droevig.  We zijn een belichaming van de leugen, en wat we waarheid noemen is een leugenpaleis.  Maar juist hier heeft de zieke mens een voordeel op de gezonde mens.  De gezonde medespeler in de ratrace leidt niet aan het onbehagen dat onze menselijke conditie wekt, en wekken moet.  Dit beperkt de horizon van de gezonde mens aanzienlijk.   De horizon van de zieke mens is in dit opzicht ruimer. Wie lijdt aan het onbehagen gaat dromen van genezing, en van een stralende toekomst.